Γράφει ο Βασιλιάς
Σε προηγούμενο άρθρο είχα αναφερθεί στην αλλαγή της εικόνας και νοοτροπίας της Εθνικής μας ομάδας ποδοσφαίρου, με την έλευση του Ολλανδού προπονητή Γιον Φαν ντ΄σχιπ. Μια εικόνα πειθαρχημένου ποδοσφαίρου και γρήγορου ρυθμού που έχει επιβάλλει ο προπονητής, σε συνδυασμό με την φρεσκάδα και τον ενθουσιασμό των νεαρών παικτών που θέλουν να τα δώσουν όλα μέσα στο γήπεδο από το πρώτο μέχρι το τελευταίο λεπτό. Αυτό είδαμε εως τώρα και έτσι ήρθαν, αν και αργά, τα αποτελέσματα.
Ο στόχος του EURO 2020 έχει χαθεί και από εδώ και πέρα η ομάδα προετοιμάζεται για την επερχόμενη διοργάνωση του νεοσύστατου Nations League, αλλά και των προκριματικών του Παγκοσμίου κυπέλλου 2022 που θα διεξαχθεί στο Κατάρ.
Ένα πρόβλημα όμως που φάνηκε στη φάση των ομίλων στα προκριματικά του EURO ήταν το γήπεδο. Το ΟΑΚΑ οπου φιλοξενούσε την Εθνική δεν είναι μια δυνατή έδρα που θα δώσει το κάτι παραπάνω στους ποδοσφαιριστές. Ακούγονται δίαφορα περι αλλαγής του γηπέδου οπου θα δίνει τα εντός η Εθνική, αλλά μόνο ενθαρρυντικά δεν είναι. Έχει πέσει το όνομα του Παγκρήτιου, του Πανθεσσαλικού αλλά ακόμα και η παραμονή στο ΟΑΚΑ.
Για μένα αυτή τη στιγμή τα μόνα δύο γήπεδα, που είναι καθαρά ποδοσφαιρικά και όταν γεμίσουν κάνουν κάθε αντίπαλο να νοιώθει ότι παίζει σε καυτή ατμόσφαιρα, είναι το «Καραϊσκάκης» και το «Κλεάνθης Βικελλίδης». Κυρίως από αρχιτεκτονικής πλευράς.
Θέλω να πιστεύω ότι η ΕΠΟ θα σκεφτεί και θα πράξει σωστά και σε αυτό το θέμα όπως άλλωστε έκανε και με τον προπονητή. Αυτά και τα ξαναλέμε…
Comments